Seninle geçirdiğim bu 2. ayda daha bir serpildin güzel kızım o incecik bacakların, ellerin, parmakların pamukla dolduruldu sanki benim güzel, süt kokulu meleğim bal kızımmm...çapkın gülüşlerin,açlığa tahammülsüzlüğün,kakanı yaparken biranda kırmızılaşan yüzün, çatılan kaşların, altın açılınca yüzünde o rahatlık ve mutluluk ifadeleri koca gülümsemeler, süt emmek için verdiğin o çaba ellerin ayakların çırpınışları var ya tam bir seyirlik şölen bizim için...her dışarı çıktığımızda bizim aile tansiyonu çok fazla yükseliyor bebek arabasını kim sürecek kavgası başlıyor ağabeyin bir taraftan, baban bir taraftan, ben bir taraftan çekiştiriken, bize dışardan bakanlar için de durum nasıl görünüyor acaba ???
Bu benim 2. anneliğim... 9 yıl geçmiş üstünden Arda'mı nasıl 2 aylıkken bırakıp işe gittiğimde benim için hep bir vicdan yarası olarak kalacak içimde (yok öyle çocukta yaparım kariyerde havası) ...şu anda büyük saçmalık olarak geliyor bana en az 3 yıl bakmalı insan çocuğuna ilklerini kendi görmeli kendi yaşamalı ...daha fazla bu konuya girip de burnumun direğini sızlatmak istemiyorum o yüzden Arda'ya vermiş olduğum sınırsız müsamahanın bazı kötü tohumlarının meyvesini alıyorum eleavucasığmazzzz durdurak bilmeyen,sınırları olmayan halllerinin sorumlusu benim galiba e birazda kardeş kıskançlığına maruz kalıyoruz haliyle 9 yıl evin bir tanesiyken koltuğu başkasıyla paylaşmak kimbilir onun iç dünysında nasıl bir etki yaptı!!! ama biz ikisini de çok seviyoruz ve bunu gösteriyoruz onu anlamaya çalışıyor,kardeş kıskançlığına mahal vermemek için Ela'nın bakımında ona da sorumluluklar vererek elbirliği ile büyütüyoruz, çok iyi dönüşleri oluyor bu sorumluluk onu ağabeylik vasfına sokarak kendini bu ailede yok değil bende varım bende bir işe yarıyorum duygusu geliştirmesine sebep oluyor...aile olarak çok yorgunuz ve çok mutluyuz...iyi ki varsınız sizi çok seviyorum.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder